ELEFTERIJA - wolne forum Polaków na Cyprze

Życie byłoby proste gdyby wszystko od nas zależało, ale tak niestety nie jest. Nie chcę użalać się nad sobą, ale powiem, że posiadanie małych dzieci bardzo ogranicza nasze mozłiwości manewru , związuje w pewnym sensie ręce. Ale dzieci rosną na szczęście i za jakiś czas będę mogła pomyśleć o sobie również i właśnie o zapewnieniu sobie troszkę szczęścia.
Widzisz Polok, wybranek mojego serca okazał się dupkiem i oszustem, pytam siebie czy miałam klapki na oczach co jest typowe dla zakochanych kobiet, czy były jakieś sygnały, że on taki właśnie jest. No i chyba zawsze miał ciągotki do kłamstw i kombinowania a ja tego NIE CHCIAŁAM widzieć.
Wiem że poczucie szczęścia w głównej mierze zależy od nas samych bo w końcu widzi się ludzi, którzy mają WSZYSTKO i są wiecznie niezadowoleni i odwrotnie pogodnych biedaków , których los skopał po tyłku, a ciszą się każdym dniem.
Jak wyszłam za mąż i urodziłąm dziecko, mieszkanie mieliśmy od razu po mojej babci, 90m2 więc spore, mąż miał dobrą pracę , wydawało mi się , że nic nam do szczęścia nie brakuje, była grupa przyjaciół takich od szkoły średniej jeszcze. Ale to widocznie tylko ja byłam szczęśliwa bo mojego męża cały czas coś gna i szuka non stop zmian i nowego . I wymyślił wyjazd, najpierw on sam, a potem ja miałam dojechać, naopowiadał mi o tym Cyprze jak o raju na ziemi , a ja głupia uwierzyłam. Plan był taki, że sprzedamy mieszkanie i kupimy tu - w tym raju- domek z widokiem na morze. Może i bym miała ten domek gdybym wzięła kasę i przyjechała z mężem kupować ten domek, ale mu zaufałam niestety. Zamiast domku były dziwki i hazard, jak ja dojechałam stać nas było tylko na wynajem studia w jakiejś paskudnej dzielnicy.
Nie chcę wracać do tego bo to było dwa lata temu, od tej pory przynajmniej psychicznie doszłam do siebie.

Jak widzisz szczęście nie zawsze zależy od nas jedynie, szczególnie jak się zwiążemy z kimś to przecież to co zrobi ta druga osoba rzutuje na związek.

Na razie szukam sobie małych przyjemności , rower, basen, jogging, kiedy tylko mam czas.
A na prawdziwe szczęście przyjdzie czas jak stanę na własnych nogach i stanę się niezależna finansowo .
Mam już swój plan

Mam nadzieję, że Cię nie zamęczyłam tymi moimi łzawymi historiami.

dajcie mi milion euro bede szczesliwy, i tyle w temacie.

Polok, zamieszczę cytat w odpowiedzi :

Dhammapada to starożytny tekst buddyjski, który wyprzedził Freuda o tysiące lat. Czytamy w

nim: „To, kim jesteś obecnie wynika z tego, kim byłeś. To, kim będziesz jutro, wyniknie z

tego, kim jesteś dziś. Skutki zła będą wlec się za tobą, tak jak wóz podąża za wołem, który go

ciągnie. Skutki działań oczyszczonego umysłu pójdą za tobą jak cień. Nikt nie może zrobić

dla ciebie więcej niż twój oczyszczony umysł – ani rodzice, ani krewni, ani przyjaciele, nikt.

Zdyscyplinowany umysł przynosi szczęście.”

Nie ma jednej definicji szczęścia dla wszystkich, na pewno warunkiem koniecznym aczkolwiek niewystarczającym jest zaspokojenie podtawowych potrzeb człowieka i tu się nam znowu Maslow kłania. Bo trudno od Mgły wymagać żeby odczuwała szczęscie wobec problemów , które ją spotkały, trudno też odczuwać szczęście w sytuacji , o któej Roman pisze - kiedy nie ma się na chleb czy grozi spanie pod gołym niebem.
Ten czysty umysł chyba nie wystarczy w takiej chwili, szczególnie kiedy na stanie ma się podopiecznych, którym winien jesteś zapewnienie przynajmniej minimum socjalne.

Ale przyznam też , że wiele zależy od naszej percepcji, naszego sposobu postrzegania świata, upraszczając jak z przysłowiową butelką do połowy pełną/pustą.
Z moich obserwacji wynika, że naszą wręcz narodową przywarą jest malkontenctwo i narzekactwo.

Widzę , że dobrali się tu sami szczęśliwi ludzie, proszę, proszę... 
Nic tylko pozazdrościć. Ja szczęśliwa BYWAM, nie jest to u mnie permanentny stan, a im więcej lat tym rzadziej odczuwam takiego spontana w sobie, takie poczucie szczęścia , które wzięło się niewiadomo skąd.
A w ogóle to zauważam raczej u siebie SChN czyli Syndrom Chronicznego Niezadowolenia , który nie ma żadnego przełożenia na istniejący stan faktyczny.
I przyznam, że zawsze w zdumienie wprawiają mnie takie deklaracje jak Andzina, że wyspa się poniekąd przyczyniła do pełni szczęścia.

TROLINKA  a może   należaloby  częsciej  mieć takiego spontana  , bo w zyciu to nie tylko kasa ale to jak mu to acha !   LIBIDO   - przecież czlowiek nie jest taki aby innemu tego zazdrościl . Pozdro

Szczęście to spokój duszy.